Konular

12 Şubat 2011 Cumartesi

İHRACAT TEŞVİKLERİ (1) - TARİHSEL GELİŞİM ve GÜNCEL UYGULAMALAR

TARİHSEL GELİŞİM

Cumhuriyet Öncesi

İlk Dış Borç Osmanlı Devleti’nin dış ticaret rejimi ile ilgili ilk değişiklikler, 1838’de İngiltere ve Fransa’nın girişimleri (siyasi ve ticari baskıları) ile ithalatta gümrük resimlerinin yüzde 12’den, yüzde 3’e düşürülmesi ve ihracatta alınan gümrük resimlerinin tamamen kaldırılması veya yüzde 1’e düşürülmesi şeklinde olmuştur. Bunun sonucu ise, o dönemin bazı idarecileri tarafından başarı olarak sunulan, gümrük resimleri hasılatının iki katına çıkması olmuştur. Diğer bir ifade ile ithalat sekiz kat artmıştır. Ancak asıl ilginç gelişme, ilk bir kaç yıl, ihracatın da neredeyse ithalatı karşılayacak miktarlarda artış göstermesi olmuştur. Sonrasında ise 1844 yılında Osmanlı’nın bütün altın ve gümüş rezervi tükenmiş, Galata bankerleri üzerinden bir nevi iç borçlanmaya gidilmiş ise de, 1854 yılında Osmanlı Devleti ilk resmi dış borcunu almıştır.

İlk İhracat Teşvikleri Osmanlı Devletinin, gittikçe büyüyen dış borçlarını nasıl ödeyeceği sorusu, alacaklı devletlerin uykularını kaçırmaya başlayınca, Osmanlı Devletinin idarecilerinin yanı sıra, bu devletler de Osmanlı Devletinin ihracatının neden gelişemediği ve nasıl geliştirilebileceği sorusuna yanıt aramaya başladılar. Her dönemde olduğu gibi bu sorunun yanıtı, o dönem için de çok basitti. Ulaşım altyapısının yetersizliği ya da olmayışı ile ihraç ürünlerinin (tütün, yün, tiftik) işlenmemiş ürünler olması. Böylece, alacaklı devletler ve Osmanlı Devleti, bu ihtiyaçlar doğrultusunda çaba sarfetmeye başladılar. Bu girişimler sonucunda Osmanlı Devleti ve onun devamı olan Türkiye Cumhuriyeti tarihindeki ilk teşvik kararları (hem yatırım ve hem ihracat teşvikleri) alındı. Bu kapsamda ilk ihracat teşviği olarak, pamuğu işleyerek, pamuk ipliği olarak ihraç edecek olanlardan ihraç gümrük resminin alınmayacağının ilan edilmesi sayılabilir. Yani ilk ihracat teşvikleri, sınai katma değer ihtiva eden ürün ihracatının sağlanması amacına dönük olmuştur. Bugün de ülkemiz ihracat teşviklerinin temelini bu düşünce oluşturmaktadır.

İlk Teşvik Uygulama Birimi

İşlenmiş ürün ihracatının artırılması ile ilgili bu ilk teşvik tedbirlerinin uygulamasının, 1881 yılında Muharrem Kararnamesi ile kurulan Duyun-u Umumiye İdaresi tarafından yapıldığı görülmektedir. Bu idarenin, ihracatı artırmak ve böylece Osmanlı Devletinin dış borçlarını ödeyebilmek için aldığı önlemler, tamamiyle ürün kalitesinin ve dolayısıyla katma değerinin artırılmasına yönelik olmuştur. Bu amaçla idare tarafından Bursa’da bir ipekçilik okulu açılmış ve dışardan verimli tohum ithal edilmiştir. Ayrıca, Osmanlı Tütünleri Reji Şirketi kurularak, tütünlerin işlenerek ihracı sağlanmış ve önemli döviz girdisi sağlanmıştır. Bu tedbirler gerçekten başarılı olmuş ve 1880 yılından 1914 yılına kadar ipek iplik ve kumaş ihracatı 5-6 kat artmıştır.

Cumhuriyet Sonrası


İlk Teşvik İptali ve İlk İhracat Vergisi İstisnası

1923 yılında İzmir’de yapılan Birinci İktisat Kongresinde alınan kararlar doğrultusunda 1927’de Teşvik’i Sanayi Kanunu 15 yıllık bir süre için yürürlüğe konulmuş ve Milli Sanayiin geliştirilmesi için her türlü kolaylık gösterilmiştir. 1933 yılında ana amacı yurt içinde üretilen hammaddeleri işlemeye yönelik endüstrilerin kurulmasını sağlamak olan ilk kalkınma planı hazırlanarak uygulamaya konulmuş ve bu plan kapsamında yine ilk kez olarak daha önce tanınan bazı gümrük muafiyetleri iptal edilmiştir. 1940 yılında üretimi devlet tekelinde olan malların ihracatında muamele vergisine istisna getiren 3848 sayılı kanun son şekliyle yürürlüğe girmiştir. İlk ihracat teşviği sayılabilecek hükmü içeren bu kanun 1956 yılına kadar yürürlükte kalmıştır.
Serbest Ekonomi Prensiplerini Muhafaza Ederek Kalkınma Planı Uygulayan İlk Devlet: Türkiye Cumhuriyeti Serbest piyasa ekonomisi uygulayan ve aynı zamanda kalkınma planı hazırlayan ve uygulayan ilk devlet Türkiye’dir (en azından, bu çalışmayı hazırlayan, bir başkasını tespit edememiştir).
Kapsamının oldukça dar olmasına rağmen, bu ilk kalkınma planı en başarılı planlardan biri olmuş ve çimento, çelik, şeker, cam, mensucat, kömür gibi temel sanayiler kurulmuştur. Bu planın devamı niteliğinde olan ikinci plan, II. Dünya Savaşı nedeniyle uygulanamamıştır.

Planlı Dönem

1963 yılında başlayan beş yıllık kalkınma planlarının (halihazırda yedincisi uygulanmaktadır), hepsinde ihracatın artırılması gereği üzerinde durulmuş ve bu amaçla birbirine çok yakın önlemlerin alınması planlarda yer almıştır. Aşağıda bu planlarda ihracatın geliştirilmesi amacına dönük önemli noktalar kısaca belirtilmiştir.
• İhraç mallarının uluslararası standartlara uygunluğunu sağlanacaktır.
• İhraç mallarındaki ambalaj yetersizliğini gidermek amacıyla, modern ambalaj tesisleri kurulacaktır.
• Kalite kontrolü geliştirilecektir.
• Dış pazarlarla ilgili piyasa araştırmaları ve tanıtım faaliyetleri desteklenecektir.
• Mamul ihraç ürünlerinden alınan bütün dolaylı vergiler iade edilecektir.
• İhracatçıların ve ihracatçı birliklerinin dış ülkelerde temsilcilikler açması ve fuarlara katılması teşvik edilecektir. Potansiyel ihraç ürünlerinin yurt dışında etkin tanıtımı sağlanacaktır. Bu amaçla fuar ve sergilere katılım özendirilerek, yurt dışında pazarlamaya yönelik şirketleşmeler teşvik edilecektir.
• İhracatçı birliklerinin kuruluşu teşvik edilecektir.
• İşlenmiş tarım ürünlerinin ihracatı teşvik edilecektir.
• İhracat kredi sistemi daha etkin hale getirilecektir.
• İhracat sigorta sistemi geliştirilecektir.
• İhracatçının ihtiyaç duyduğu bilgiye (ticari ve pazarlama) ulaşmasını sağlamak amacıyla İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi yeniden düzenlenecektir.
• Bütün kamu kuruluşları, gösterilecek ihracat hedeflerine uygun şekilde düzenlemeler yapacaktır.
• İkame politikaları ve ithalat rejimi, ihracata dönük sanayilerin geliştirilmesine dönük olarak organize edilecektir.
• İhracı yasak mallar dışındaki tüm malların ihracı serbest bırakılacaktır.
• İhracatçı Birliklerine üye olma zorunluluğu kaldırılacaktır (halen zorunludur).
• İhracat esnasında miktar, fiyat ve kalite denetimi dışında denetim yapılmayacaktır.
• İhracatla ilgili bürokratik işlemler kolaylaştırılıp, merkezileştirilecektir.
• Döviz tahsisleri, ihracat taahhüt değerleri ile ilişkilendirilecektir.
• İhracatta vergi iadesi sistemi, dış pazarlarda rekabet şartları zorlaşan, özellikle sanayi ürünlerine yöneltilecektir.

Her Plan Döneminde Aynı Şeyler İfade Edilmiştir. Görüldüğü üzere bugün hâlâ söylenmekte olanlarla, plan dönemlerinde ihracatın artırılması için alınması gerektiği ifade edilen önlemler arasında büyük farklılıklar yoktur. Hatta bugün uygulanmakta olan “İhracata Yönelik Devlet Yardımları” kapsamındaki teşvik araçları ile I. Beş Yıllık Plan Döneminde alınması ön görülen önlemler arasında şaşırtıcı benzerlikler bulunmaktadır. Planların incelemesi sonucunda ortaya çıkan diğer önemli bir husus, ihracatın artırılması için alınması gereken önlemlerin, ülkedeki yatırımların artırılmasına yönelik önlemler ile aynı paralelde olmasına gösterilen özen olmaktadır.

Planlı Dönemde Uygulanan Başlıca İhracat Teşvik Tedbirleri
Özellikle 1980 sonrasında uygulana gelen başlıca ihracat teşvikleri ve kısa tanımları, dayandıkları Kanunlar itibariyle aşağıda belirtilmiştir.

-Vergi İadesi : İhraç ürünlerinin üretimi aşamasında alınan dolaylı veya doğrudan vergilerin iade edilmesi esasına dayanan bu tedbir, 261 sayılı Kanunla 1963 yılında ilk kez uygulanmıştır. Uygulama ile ilgili ilk Kararname 5.12.1963 tarih ve 6/2453 sayılı Kararnamedir. En uzun süreli ve etkin teşvik aracı olarak, özellikle 1980’li yılların ilk yarısına damgasını vuran “vergi iadesi” teşviki, 1986 yılından sonra kamuoyunda yoğunlaşan “hayali ihracat” iddiaları ile olan yakın ilişkisi nedeniyle 1.1.1989’dan itibaren yürürlükten kaldırılmıştır.

-Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu : Bu fondan, gerçekleştirilen ihracat tutarları üzerinden prim ödemeleri yapılarak, ihracatın finansmanında kullanılan kredi faizlerinin yükünün azaltılması hedeflenmiştir. 5.1.1984 tarih ve 84/8860 sayılı Kararname ile oluşturulmuş bir fondur.

-Vergi, Resim ve Harç İstisnası :İhracat ile ilgili her türlü işlemlerde vergi, resim ve harç bağışıklığı sağlamaya yönelik olarak, 13.4.1985 tarih ve 18724 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 85/9353 sayılı Kararla ilk kez uygulama alanı bulmuştur.

-Gümrük Muafiyetli İthalat : İhraç ürünlerinin bünyesinde kullanılan ham maddelerin, belli oranda ihracat taahhüdü karşılığında, gümrüksüz ithaline müsaade edilmesi şeklinde uygulanan bir araç olup, 31.12.1984 tarih ve 18622 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 85/2 sayılı İhracatı Teşvik Tebliği ile uygulanmaya başlanmıştır. Halen uygulanan Dahilde İşleme Rejimi, esas itibariyle bu sisteme dayanmaktadır.

-İhracat Sayılan Satış ve Teslimler :Vergi iadesi esasına dayanan teşvik mantığının, döviz kazandırıcı hüviyetteki yurt içi satış ve teslimlere uyarlanması olup, vergi iadesi ile aynı kararlara dayandırılarak uygulanmıştır. Ancak 1984 yılından sonra bu teşvik için kullanan kaynak değiştirilmiş, ödeme, “vergi iadesi” olarak değil “prim ödemesi” şeklinde yapılmıştır.

1980 sonrası uygulamalar

Ülkemiz ihracatının dünya konjonktürünün tersine, yüksek oranda arttığı 1980’li yılların ilk yarısı, gerek uygulanan ekonomik politikanın alternatifsiz oluşu, gerekse dönemin özelliği nedeniyle (yasama ve yürütmenin son derece hızlı hareket edebilmesi) ekonomik kalkınma açısından gerçekten çok hareketli bir dönem olma özelliğine sahip idi. Daha 1985’e gelmeden, neredeyse ülkenin tamamında otomatik telefon haberleşmesi sağlanmış, renkli televizyon yayınına başlanmıştı. Ülke otoyollarla tanışmış, bir kaç yıl içinde bir şantiyeye dönmüştü. İhracat artışları inanılmazdı. Ne olmuştu? Bilinen ekonomi kuralları ile bakıldığında, aslında olağan dışı fazla bir şey yoktu. Yapılması gerekenler kör topal yapılmış, ülkenin potansiyelinin ortaya çıkarılması için zemin hazırlanmış ancak bütün bunlar çok iyi vitrinlenmişti. Zamanın başbakanının söylediği “en pahalı enerji olmayan enerjidir” sözü ile en güzel ifadesi bulan anlayışla, ülkenin altyapı yetersizliği, ne pahasına olursa olsun giderilmeye çalışılmıştı. Gerçekten bazılarına göre biraz pahalıya patlasa da, bu konuda oldukça başarı sağlanmıştır. İşte bu dönemde, iç piyasanın yeniden canlandırılması ve ekonomik gelişmenin sürdürülebilmesi için hayati öneme sahip döviz rezervlerinin artırılabilmesi için her türlü çare denenmiştir.

İhracat teşvikleri açısından bakıldığında, bu dönemde en popüler teşvik aracı olarak “vergi iadesi” ortaya çıkmaktadır. Bu dönemde bu araç en popüler araç olmasının bedelini, en çok istismar edilen araç olarak ödemiş ve ilk yürürlükten kaldırılan teşvik tedbiri olmuştur. Yukarıda da ifade edildiği üzere, ihraç ürünlerinin üretimi aşamasında alınan dolaylı veya doğrudan vergilerin iade edilmesi esasına dayanan bu tedbir, 1980 sonrası dönemde bazı ürünlerde, ödenmesi gereken oranların üzerinde bir iade anlayışına bürünmüştür. 1980’li yıllar, dolandırıcısından, namuslu işadamına, köylüsünden kentlisine her alanda Türk insanının vizyonunun değiştiği, kimilerine göre ülke insanının değer yargılarının değiştiği yıllar olmuştur.

GÜNCEL UYGULAMALAR

Yürürlükteki Yardımlar

Ülkemizde yürürlükte olan ihracat destekleme enstrümanları, kredilendirmeden hibe yardımlara uzanan oldukça geniş bir yelpaze içinde yer almaktadır. En yaygın şekilde kullanılan araç ise, gümrük vergilerinden muafiyet sağlayan “Dahilde İşleme Rejimi”dir. Son yıllarda mahsup sistemi, prim ödemesi ve ihracat iadesi gibi isimler altında vergi iadesi sistemine benzer uygulamalar münferit şekillerde kullanılmaktadır. Eximbank tarafından sunulan ihracat kredi programları da yaygın şekilde kullanılan enstrümanlardandır.

Güncel devlet yardımları anlayışında dikkati çeken bir husus ise, yardımların oluşturulma mekanizmasında kendini göstermektedir. İstisna ve muafiyet sağlayan yardımlar Yüksek Planlama Kurulu Kararlarını müteakiben Bakanlar Kurulu Kararları ile uygulamaya konulurken, çoğunlukla daha fazla kaynak aktarımını gerektiren hibe devlet yardımları, Para-Kredi ve Koordinasyon Kurulu Kararları ile yürürlüğe konulabilmektedir.

Doğrudan nakdi hibe yardım uygulamaları 94/6401 sayılı “İhracata Yönelik Devlet Yardımları”na ilişkin Bakanlar Kurulu Kararı ve bu karara dayanarak çıkarılan Para-Kredi ve Koordinasyon Kurulu tebliğleri ile yürütülen ve başlıcaları Tarımsal İhracat İadeleri, Sanayi Geliştirme Yardımı, Ar-Ge Yardımı, Fuar Yardımı, Yurt Dışı Ofis-Mağaza Yardımı, Çevre Yardımı, Eğitim Yardımı, İstihdam Yardımı, Pazar Araştırması, Patent ve Endüstriyel Tasarım Yardımı şeklindeki programlardan oluşmaktadır.

Değerlendirmeler

Bu yardımların ortak özelliği Dünya Ticaret Örgütü tarafından öngörülen devlet yardımı kriterlerini taşımalarıdır. İhracat artırıcı etkileri ise tartışmaya açıktır. Bu yardımlardan Tarımsal İadeler ile Sanayi Geliştirme Yardımları dışında olanlardan, ihraç ürünlerinin doğrudan yurt dışında pazarlanmasına yönelik olan “Yurt Dışı Ofis-Mağaza Yardımı” ile “Çevre Yardımı” haricindekiler ancak uzun vadede ölçülebilecek sonuçlar ortaya koyabilme niteliği taşımakta olup, ortaya çıkacak sonucun arzu edilen sonuç olmama ihtimali de gözden uzak tutulmamalıdır.

SONUÇ VE ÖNERİLER

Yatırımlarla ihracat arasında yakın bir ilişki, ihracata dayalı kalkınma modeli uygulayan her ülkede kurulabilmektedir. Bu itibarla, yatırım teşvikleri ve ülkedeki her türlü sübvanse edilmiş kredi sistemlerinin ve programlarının, ihracata dönük bir anlayışla yeniden organize edilmesi gerektiği düşünülmektedir. Bunun gerçekleştirilebilmesinin ön şartı ise kurumsal birlikteliğin tesis edilmesidir.

... “Üçüncüsü devletin başka yerlerinde birbirinden farklı politikaların ve tatbikatın yapılmadığının tescilidir.”… Teşvik politikalarının bir bütün halinde ve tek bir kurum tarafından kontrol edilmesi gerektiğine işaret eden bu ifade, 1980 sonrası dönemin Başbakanı Sn. Turgut Özal tarafından 1971 yılında ifade edilmiştir. İhracata dayalı bir kalkınma modeli benimseyen ve henüz gelişmesini tamamlayamamış olan ülkemizde uygulanmakta olan teşvik politikalarında görülen en önemli eksikliğin, 1980’den sonra, teşvik politikalarını oluşturan ve uygulamalarını yürüten birimlerde kısmen sağlanan birlikteliğin 1990 sonrasında bozulmaya başlaması olduğu düşünülmektedir.

Çok sayıda kamu kurumu, kendi yetki ve sorumluluk alanlarında değişik tedbirler dizisi etrafında teşvik tedbirleri uygulamaktadır. Turizm Bakanlığı, arsa-arazi tahsisleri yapmakta, Maliye Bakanlığı, 25 Mart 1998 tarih ve 4325 sayılı kanun kapsamında vergi teşvikleri ve arsa-arazi tahsisi gerçekleştirmektedir. Halk Bankası, KOBİ’lere yönelik yatırım ve işletme kredileri sunarken, aynı amaca yönelik olarak Hazine Müsteşarlığı, yatırımları teşvik etmektedir. Eximbank yurt dışı mağaza kredisi proğramını yürütürken, Dış Ticaret Müsteşarlığı, Yurt Dışı Ofis Mağaza Yardımını uygulamaya koymaktadır. Düzenlemeleri ve uygulama tebliğleri Dış Ticaret Müsteşarlığı tarafından çıkarılan, ancak, diğer bütün teknik, bilimsel ve mali değerlendirmeleri Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) ile Türkiye Teknoloji Geliştirme Vakfı (TTGV) tarafından yapılmakta olan AR-GE yardımı kapsamında, aynı projeler hem yüzde 50 hibe yardım ve hem de yüzde 50 oranında kredi desteğinden faydalanabilmektedir. Aynı amaçlara yönelik farklı uygulama düzenleri, teşvik tedbirlerinin etkinliğini ve ölçülebilirliğini kısıtlamaktadır. Bugüne kadar, gerek DTÖ nezdinde ülkemize karşı açılan antidamping ve antisübvansiyon davalarından, gerekse AB ile kurulan Gümrük Birliği kapsamında sürdürülen mevzuat uyum çalışmalarından edinilen tecrübeler, bu tür uluslararası organizasyonların, teşvik tedbirinin adı ve türünden ziyade, rekabete etkisi ve miktarı ile ilgilendiğini göstermektedir. Bu nedenle de, devlet yardımlarına ilişkin çok başlı uygulamalar, uluslararası platformlarda bazı sektörleri sıkıntıya sokabilmektedir.

İlk teşvik uygulamalarından bugüne kadar, yapılan uygulamaların temel mantığının değişmediği ve amacın hep, sınai katma değeri yüksek ürün ihracatının artırılması olduğu görülmektedir. Bu nedenle, teşvik tedbirlerinin etkinliğini artırmak için, fantazi şeklinde teşvik araçları aramak yerine, bu temel ve doğru tespitin en etkili şekilde ülkemiz ekonomik çıkarları merkezli bir anlayışla yeniden organize edilmesi veya bozulan organizasyonsuzluğun giderilmesinin gerekli olduğu düşünülmektedir.
Mevcut yapı içinde tesis edilebilecek en etkili ihracat teşviğinin, ülkemiz menşeli ürünlerin dış pazarlarda doğrudan pazarlanmasına yönelik olan ve ihracatçının pazarlama riskine ve maliyetlerine ortak olması şeklinde özetlenebilecek olan uygulamalar olduğu düşünülmektedir. Bu kapsamda ağırlıklı olarak Türk Malı pazarlayacak olan hipermarketlerin oluşturulmasına ve dağıtım şirketlerinin kurulması maliyetlerine doğrudan katılım, ilk düşünülebilecek teşvik unsurlarıdır.

Devlet yardımlarının (ihracat ve yatırım) sonuçlarını değerlendirebilecek şekilde teçhiz edilmiş merkezi tek bir birim oluşturulması ve yardım uygulaması yapan diğer bütün kurum ve kuruluşların bu birimle ilişkilendirilmesi, devlet yardımlarının analizinin yapılmasına, sonuçlarının ölçülebilmesine ve uygulamaların basitleştirilmesine imkan tanıyacaktır. Mevcut durumda, bütün yardımların esasını, ülkemiz ihracat kabiliyetinin artırılması oluşturduğundan hareketle ve ihracatta en uzman kurum olması nedeniyle böyle bir birimin Dış Ticaret Müsteşarlığı bünyesinde olması gerektiği de açıktır.

Yavuz MOLLASALİHOĞLU Şube Müdürü İhracat Genel Müdürlüğü

Kaynakça
1. Özel İhtisas Komisyonu Raporları, DPT yayınları.
2. GATT Normları ve Uluslararası Bütünleşmeler Açısından Devlet Yardımları, DPT 1995.
3. Türkiye Esnaf-Sanatkar ve Küçük Sanayi Araştırma Enstitüsü (TES-AR) No:14 Yayını.
4. İhracatı Teşvik Tebliğleri.
5. DTM Yayınları

3 Şubat 2011 Perşembe

İHTİSAS GÜMRÜĞÜ UYGULAMASI

Halı, küçük ev aletleri, deri ve deriden mamul eşya ile ayakkabı, mobilya, porselen ve seramikten mutfak eşyası, çakmak, düzcam, çay, LPG, solvent ve bazı petrol ürünleri, ham petrol ve akaryakıt, otomotiv, cam eşya ile lüks lambasının serbest dolaşıma giriş (ithalat) ihtisas gümrüklerinden yapılmaktadır. Gümrük Müsteşarlığı Gümrükler Genel Müdürlüğü 1/10/2010 tarihli ve 2010/48 sayılı Genelge ile 14/12/2010 tarihli ve 2010/56 sayılı Genelge yürürlükten kaldırılarak yerine 21 ocak 2011 tarihinde 2011/3 sayılı genelge ile yeniden düzenlendi.

HALI

AB menşeli olmayan ve (EK-1) listede GTİP’leri belirtilen halının serbest dolaşıma giriş işlemlerinin Antalya Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Isparta Gümrük Müdürlüğünden, Miktar ve kullanım alanı itibariyle ticari nitelik arzetmeyen 50 m2 veya 5 adete kadar (50 m2 ve 5 adet dahil) olanların serbest dolaşıma giriş işlemlerinin eşyanın geldiği yetkili gümrük idaresinden, Yatırım Teşvik Belgesi kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilen, 4458 sayılı Gümrük Kanununun 135 ve 168 inci maddeleri kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesinden çıkarıldıktan sonra tekrar geri getirilen söz konusu eşyanın gümrük işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden gerçekleştirilir

Diğer taraftan, ekli listede (EK-1) tarife pozisyonları belirtilmeyen ve 57 nci fasılda yer alan halıların serbest dolaşıma giriş işlemlerinin 26/4/2007 tarihli ve 26504 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 55 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliğinde belirtilen tekstil ihtisas gümrüklerinden yapılır. Isparta Gümrük Müdürlüğüne gönderilmez.

KÜÇÜK EV ALETLERİ

(EK-2) listede tarife pozisyonları belirtilen küçük ev aletlerinin serbest dolaşıma giriş işlemlerinin İstanbul Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Erenköy Gümrük Müdürlüğü ile Çerkezköy Gümrük Müdürlüğü, Ankara Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Ankara TIR Gümrük Müdürlüğü, Bursa Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Gemlik Gümrük Müdürlüğü, Mersin Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Mersin Gümrük Müdürlüğü ve İzmir Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı İzmir TIR Gümrük Müdürlüğünden; Yatırım Teşvik Belgesi kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilen söz konusu eşyanın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden; 4458 sayılı Gümrük Kanununun 135 ve 168 inci maddeleri kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilen söz konusu eşyanın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden; serbest bölgede imalatını yaptığını belgeleyen firmaların ürettikleri küçük ev aletlerinin serbest dolaşıma giriş işlemlerinin serbest bölgenin gümrük işlemlerini yapan gümrük müdürlüklerinden; Miktar ve kullanım alanı itibariyle ticari nitelik arz etmeyen söz konusu küçük ev aletlerinin serbest dolaşıma giriş işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden gerçekleştirilir.

DERİ VE DERİDEN MAMUL EŞYA İLE AYAKKABI

Avrupa Birliği menşeli olmayan; 41 inci fasılda (41.01, 41.02, 41.03, 41.04, 41.05, 41.06 hariç) yer alan işlenmiş derinin, 42 inci fasılda yer alan (4201.00.00.00.00, 4203.10, 4203.40.00.00.11,4202.11.10.00.11, 4203.21.00.00.11, 4203.40.00.00.12,4202.11.10.00.12, 4203.21.00.00.12, 4205.00.11.10.00, 4202.11.90.00.11, 4203.29.10.00.11, 4205.00.11.20.00,
4202.11.90.00.12, 4203.29.10.00.12, 4205.00.19.10.00, 4202.21.00.00.00, 4203.29.90.00.00, 4205.00.19.90.00, 4202.31.00.00.00, 4203.30.00.00.11, 4205.00.90.00.11, 4202.91.10.00.11, 4203.30.00.00.12, 4205.00.90.00.12, 4202.91.10.00.12) GTİP’leri belirtilen deriden mamul eşyanın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin Gaziantep Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Gaziantep Gümrük Müdürlüğü, İstanbul Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Haydarpaşa Gümrük Müdürlüğü ile İstanbul Deri Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğü, İzmir Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı İzmir Menemen Deri Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğünden;
64 üncü fasılda yer alan ayakkabı; AB menşeli olması halinde, ATR Dolaşım Belgesi ile getirilip getirilmediğine bakılmaksızın, serbest dolaşıma giriş işlemlerinin geldiği her türlü ithalat, ihracat ve transit işlemlerini yapmaya yetkili gümrük idaresinden; AB menşeli olmaması halinde serbest dolaşıma giriş işlemlerinin Gaziantep Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Gaziantep Gümrük Müdürlüğü, İstanbul Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı İstanbul Deri Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğü, İzmir Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı İzmir Menemen Deri Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğünden; AB menşeli olmaması ancak ATR Dolaşım Belgesi ile gelmesi halinde serbest dolaşıma giriş işlemlerinin Gaziantep Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Gaziantep Gümrük Müdürlüğü, İstanbul Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Halkalı Gümrük Müdürlüğü ile İstanbul Deri Serbest Bölge Müdürlüğü ve İzmir Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı İzmir Menemen Deri Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğünden; Miktar ve değer itibariyle ticari nitelik arz etmeyen söz konusu eşyanın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin eşyanın geldiği yetkili gümrük idaresinden; Yatırım Teşvik Belgesi kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilen, 4458 sayılı Gümrük Kanununun 135 ve 168 inci maddeleri kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesinden çıkarıldıktan sonra tekrar geri getirilen AB menşeli olmayan söz konusu eşyanın gümrük işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden gerçekleştirilir.

MOBİLYA

AB menşeli olmayan 94.01, 94.02, 94.03 ve 94.04 tarife pozisyonlarında yer alan (alt pozisyonlar dahil) eşyanın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin, İstanbul Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Erenköy Gümrük Müdürlüğü, Bursa Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Bursa Gümrük Müdürlüğü, İzmir Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı İzmir TIR Gümrük Müdürlüğü, Ankara Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Ankara TIR Gümrük Müdürlüğü ile Kayseri Gümrük Müdürlüğü, Gaziantep Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Gaziantep Gümrük Müdürlüğü, Mersin Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Mersin Gümrük Müdürlüğü, Trabzon Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Trabzon Gümrük Müdürlüğünden, AB menşeli olan 94.01, 94.02, 94.03 ve 94.04 tarife pozisyonlarında yer alan eşyanın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin ise eşyanın geldiği yetkili gümrük idaresinden; Yatırım Teşvik Belgesi kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilen 4458 sayılı Gümrük Kanununun 135 ve 168 inci maddeleri kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesinden çıkarıldıktan sonra tekrar geri getirilen ve aynı Kanunun 167 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkraları ile beşinci fıkrasının (b), (c), (d), (e) ve (f) bendleri kapsamında gelen söz konusu eşyanın gümrük işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden; AB menşeli olmayan 9401.10, 9401.20.00.00.00, 9401.90.10.00.00, 9401.90.80.00.11 GTİP’lerinde yer alan ve motorlu araçlarda kullanılan mobilyaların serbest dolaşıma giriş işlemlerinin eşyanın geldiği yetkili gümrük idaresinden; AB menşeli olmayan 94.02 tarife pozisyonunda yer alan tıpta, cerrahide, diş hekimliğinde ve veterinerlikte kullanılan mobilyaların serbest dolaşıma giriş işlemlerinin; bu maddenin (a) fıkrasında belirtilen gümrük müdürlüklerine ilave olarak İstanbul Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Atatürk Havalimanı Kargo Gümrük Müdürlüğü ile Ankara Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Esenboğa Gümrük Müdürlüğünden; Serbest bölgede mobilya imalatı yaptığını belgeleyen firmaların serbest bölgede imal ettikleri ve gümrük idaresince Türk Menşeli olduğu belirlenen 94.01, 94.02, 94.03 ve 94.04 tarife pozisyonlarında yer alan (alt pozisyonlar dahil) eşyanın, serbest dolaşıma giriş işlemlerinin serbest bölgenin gümrük işlemlerini yapan gümrük müdürlüklerinden; Miktar ve kullanım alanı itibariyle ticari nitelik arz etmeyen mobilyaların serbest dolaşıma giriş işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden gerçekleştirilir.

PORSELEN VE SERAMİKTEN SOFRA VE MUTFAK EŞYASI

6911.10 gümrük tarife alt pozisyonunda yer alan “Porselenden Sofra ve Mutfak Eşyası” ile 6912.00 gümrük tarife alt pozisyonunda yer alan yalnızca “Seramikten Sofra ve Mutfak Eşyası” nın (Seramikten diğer ev eşyası ve tuvalet eşyası hariç) herhangi bir ülke ayırımı yapılmaksızın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin, Ankara Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Ankara TIR Gümrük Müdürlüğü, İzmir Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı İzmir TIR Gümrük Müdürlüğü ve İstanbul Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Erenköy Gümrük Müdürlüğünden; Yatırım Teşvik Belgesi kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilen söz konusu eşyanın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin eşyanın geldiği yetkili gümrük idaresinden; 4458 sayılı Gümrük Kanununun 135 ve 168 inci maddeleri kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilen söz konusu eşyanın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin eşyanın geldiği yetkili gümrük idaresinden gerçekleştirilir.

ÇAKMAK

Avrupa Birliği menşeli olmayan 96.13 tarife pozisyonunda yer alan “çakmaklar ve diğer ateşleyiciler (mekanik veya elektrikli olsun olmasın) ve bunların aksam ve parçaları (çakmak taşları ve fitilleri hariç)” isimli eşyanın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin sadece Ankara TIR Gümrük Müdürlüğünden; 9613.80 gümrük tarife alt pozisyonunda yer alan, “Diğer çakmak ve ateşleyiciler” ile 9613.90.00.00.19 Gümrük Tarife İstatistik Pozisyonunda yer alan eşyanın (yakıt hazneleri ve 9613.90.00.00.11 Gümrük Tarife İstatistik Pozisyonuna dahil eşya hariç) serbest dolaşıma giriş işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden; Yalnızca Türkiye’de çakmak imalatçısı olarak faaliyet gösteren ve bu durumunu Sanayi ve Ticaret Bakanlığınca onaylı “Kapasite Raporu” ile tevsik eden firmalar tarafından getirilecek olan ve 9613.90.00.00.11 Gümrük Tarife İstatistik Pozisyonu ile 9613.90.00.00.19 Gümrük Tarife İstatistik Pozisyonuna dahil yakıt haznelerinin serbest dolaşıma giriş işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden; 96.13 gümrük tarife pozisyonunda yer alan “çakmaklar ve diğer ateşleyiciler (mekanik veya elektrikli olsun olmasın) ve bunların aksam ve parçaları (çakmak taşları ve fitilleri hariç)” isimli eşyanın Türkiye Gümrük Bölgesine Yatırım Teşvik Belgesi kapsamında getirilmesi halinde, serbest dolaşıma giriş işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden; 96.13 gümrük tarife pozisyonunda yer alan eşyanın, 4458 sayılı Gümrük Kanununun 135 ve 168 inci maddeleri kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilmesi halinde, serbest dolaşıma giriş işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden gerçekleştirilir.

DÜZ CAM

AB menşeli olmayan 70.04 ve 70.05 tarife pozisyonlu (alt pozisyonlar dahil, 7005.30.00.00.00 GTİP’i hariç) düz camın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin Ankara Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğü’ne bağlı Kayseri Gümrük Müdürlüğü ve Ankara TIR Gümrük Müdürlüğü, İzmir Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğü’ne bağlı İzmir TIR Gümrük Müdürlüğü, İstanbul Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Halkalı Gümrük Müdürlüğü, Haydarpaşa Gümrük Müdürlüğü ve Ambarlı Gümrük Müdürlüğü, Antalya Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğü’ne bağlı Antalya Gümrük Müdürlüğü, Mersin Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğü’ne bağlı Mersin Gümrük Müdürlüğü, Trabzon Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğü’ne bağlı Trabzon Gümrük Müdürlüğü, İzmit Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Dilovası Gümrük Müdürlüğü, Bursa Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğü’ne bağlı Gemlik Gümrük Müdürlüğü, Edirne Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğü’ne bağlı Tekirdağ Gümrük Müdürlüğü ile söz konusu eşyanın deniz yoluyla gelmesi kaydıyla İzmir Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğü’ne bağlı Aliağa Gümrük Müdürlüğünden; Miktar ve kullanım alanı itibariyle ticari nitelik arzetmeyen 100 kg.’a kadar (100 kg. dahil) söz konusu eşyanın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin eşyanın geldiği yetkili gümrük idaresinden; Yatırım Teşvik Belgesi kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilen, 4458 sayılı Gümrük Kanununun 135 ve 168 inci maddeleri kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesinden çıkarıldıktan sonra tekrar geri getirilen söz konusu eşyanın gümrük işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden gerçekleştirilir.

ÇAY

Tarım ve Köyişleri Bakanlığı tarafından 21/7/2007 tarihli ve 26589 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “İthal ve İhraç Edilecek Gıdaların Giriş ve Çıkış Kapılarının Tespit ve İlanına Dair Tebliğ’de Değişiklik Yapılması Hakkında Tebliğ (Tebliğ No:38)” ile 09.02 ve 09.03 tarife pozisyonunda yer alan çay için giriş kapısı olarak sadece Trabzon Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Rize Gümrük Müdürlüğü belirlenmiştir.Ancak, gıda ya da gıda sanayi hammaddesi olarak kullanılıp kullanılmadığına bakılmaksızın, 09.02 ve 09.03 tarife pozisyonunda yer alan çayın serbest dolaşıma giriş işlemlerinin sadece Trabzon Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğüne bağlı Rize Gümrük Müdürlüğünden gerçekleştirilir.

LPG

LPG ihtisas gümrüğü uygulaması 2/8/2006 tarihli ve 26247 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 51 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliği ile değişik 25/6/2005 tarihli ve 25856 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 38 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliği çerçevesinde yürütülmektedir. LPG’nin, karayolu taşıtlarına aktarılmadığı müddetçe, serbest dolaşıma giriş rejimine tabi tutulmak üzere yukarıdaki Tebliğ ile yetkilendirilen gümrük müdürlüklerine transit edilmesi mümkün bulunmaktadır.
.
SOLVENT VE BAZI PETROL ÜRÜNLERİ

Solvent ve bazı petrol ürünleri ihtisas gümrüğü uygulaması 31/12/2008 tarihli ve 27097 (6. Mükerrer) sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 67 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliği çerçevesinde yürütülmektedir. Söz konusu Tebliğ kapsamı ürünlerin aynı zamanda gıda sanayiinde kullanılacak olan ürünlerden olması durumunda ithal işlemlerinin, 67 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliğinde ve Tarım ve Köyişleri Bakanlığı tarafından belirlenen İthal ve İhraç Edilecek Gıdaların Giriş ve Çıkış Kapılarının Tespit ve İlanına Dair Tebliğlerde ortak olarak bulunan Ankara TIR Gümrük Müdürlüğü, Aliağa Gümrük Müdürlüğü, İzmir Gümrük Müdürlüğü, Adana Gümrük Müdürlüğü, Bursa Gümrük Müdürlüğü, Gemlik Gümrük Müdürlüğü, Gaziantep Gümrük Müdürlüğü, Tekirdağ Gümrük Müdürlüğü ve Kocaeli Petrokimya Ürünleri İhtisas Gümrük Müdürlüğünden yapılması gerekmektedir. Ayrıca, soğuk zincir uygulaması ile gelen, +2/+8 derecelerinde saklanması gereken tüp bebek merkezlerinde kullanılan solüsyonlarla birlikte ithal edilen ve tüp bebek laboratuvarında solüsyonlarla beraber kullanılan embriyo kültür ortamlarında kullanılmak üzere hazırlanmış özel yağların insan sağlığı açısından önemi ve +2/+8 derece aralığında muhafaza edilmesinin gerekmesi nedeniyle bozulma riskinin bulunması hususları dikkate alındığında söz konusu eşyanın 67 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliği çerçevesinde yürütülen ihtisas gümrüğü uygulaması dışında tutulması gerekmektedir.

HAM PETROL VE AKARYAKIT

Ham petrol ve akaryakıt ihtisas gümrüğü uygulaması 5/6/2007 tarihli ve 26543 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 56 Seri Nolu ve 31/10/2007 tarihli ve 26686 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 58 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliğleri ile değişik 16/6/2005 tarihli ve 25847 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 37 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliği çerçevesinde yürütülmektedir. Söz konusu Tebliğ kapsamı Jet yakıtının; a) İhrakiye teslimi lisans sahiplerine Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunca verilen ihrakiye teslim lisanslarının Özel Hükümler Bölümündeki “Pazarlama Projeksiyonu” başlığındaki “İthalatı Yapılacak Akaryakıtın Türü” alt başlığında “Jet yakıtı” ibaresinin bulunması ve pazarlama projeksiyonuyla uyumlu olması, b) Söz konusu yakıtın uçaklara verilmesi, kaydıyla serbest dolaşıma giriş işlemlerinin uçakların kalktığı havalimanlarında yetkili gümrük idareleri tarafından yapılması gerekmektedir.

OTOMOTİV

Otomotiv ihtisas gümrüğü uygulaması 28/10/2003 tarihli ve 25273 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 27 Seri Nolu ve 16/8/2005 tarihli ve 25908 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 40 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliğleri ile değişik 12/1/2001 tarihli ve 24285 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 5 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliği çerçevesinde yürütülmektedir.
Bilindiği üzere 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 3 üncü maddesinde “taşıt”, karayolunda insan, hayvan ve yük taşımaya yarayan araçlar olarak tanımlanmış, bunlardan makine gücü ile yürütülenlerin “motorlu taşıt” olduğu belirtilmiştir. “İş makinesi” ise, yol inşaat makineleri ile benzeri tarım, sanayi, bayındırlık, milli savunma ile çeşitli kuruluşların iş ve hizmetlerinde kullanılan iş amacına göre üzerine çeşitli ekipmanlar monte edilmiş, karayolunda insan, hayvan ve yük taşınmasında kullanılmayan motorlu araçlar olarak tanımlanmıştır. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu uyarınca motorlu kara taşıtı, karayolunda insan, hayvan veya yük taşımaya yarayan araçlar olup, bu araçların serbest dolaşıma giriş işlemlerinin otomotiv ihtisas gümrük müdürlüklerinden gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Bunun dışında yukarıda belirtilen amaçlarla trafiğe çıkmayan (tarım makineleri, yol inşaat makineleri vb.) araçların serbest dolaşıma giriş işlemlerinin geldiği yetkili gümrük idaresinden gerçekleştirilmesi mümkün bulunmaktadır.

LÜKS LAMBASI VE CAM EŞYA

Herhangi bir ülke ayrımı yapılmaksızın 70.13 tarife pozisyonunda yer alan cam eşya ile 94.05 tarife pozisyonunda yer alan lüks lambasının serbest dolaşıma giriş işlemleri, BİLGE sistemi bulunan tüm gümrük müdürlüklerinden gerçekleştirilir.

GIDA

Tarım ve Köyişleri Bakanlığı tarafından 1/3/2001 tarihli ve 24333 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren ve anılan Bakanlığın muhtelif Tebliğleri ile değişik “İthal ve İhraç edilecek Gıdaların Giriş ve Çıkış Kapılarının Tespit ve İlanına Dair Tebliğ” ile ithal veya ihraç edilecek tüm gıdaların ithal ve ihraç işlemlerinin tespit edilen bu gümrük müdürlüklerinden yapılması hüküm altına alınmıştır. Söz konusu Tebliğler ile tespit edilen gümrük müdürlüklerinden ihraç işlemleri yapılan ve ihraçtan geri dönen gıda maddelerinin mezkur Tebliğlerde yer alan ihraç kapılarında gerekli kontrolleri yapılmak koşuluyla yurt içi yapılması mümkün bulunmaktadır.


EK-1 : HALI İHTİSAS GÜMRÜĞÜNE TABİ EŞYANIN 2011 TGTC’YE GÖRE
5701.10 (Tarife Alt Pozisyonunun Tamamı)
5701.90.10.00.12
5701.90.10.00.13
5701.90.10.00.19
5701.90.10.00.21
5701.90.10.00.29
5701.90.10.00.31
5701.90.10.00.41
5701.90.90.10.11
5701.90.90.90.11
5701.90.90.90.21
5702.10 (Tarife Alt Pozisyonunun Tamamı)
5702.31.10.00.00
5702.31.80.00.00
5702.39.00.00.99
5702.41.10.00.00
5702.41.90.00.00
5702.49.00.90.19
5702.50.10.00.00
5702.50.90.00.00
5702.91.00.00.00
5702.99.00.00.19
5703.10.00.00.00
5703.90.80.00.00
5704.90.00.00.11
5705.00.30.00.00
5705.00.80.00.0010/10

EK-2 : KÜÇÜK EV ALETLERİ İHTİSAS GÜMRÜĞÜNE TABİ EŞYANIN 2011
EŞYA İSMİ GTİP NO
Gazlı Ocak 7321.11.90.00.11
Vantilatör 8414.51.00.20.00
Mini buzdolabı 8418.21.91.00.00
Vakumlama cihazı 8422.40.00.00.00
Banyo baskülü 84.23.10.90
Vakumlu elektrikli süpürge 8508.11.00.00.11
Masaüstü süpürge ve vakumlu elektrikli süpürge 8508.11.00.00.19
Vakumlu elektrikli süpürge 8508.19.00.00.00
Vakumlu elektrikli süpürge 8508.60.00.00.00
Doğrayıcı (öğütücü) ve kahve öğütücüsü 8509.40.00.00.11
Mikser 8509.40.00.00.12
Blender 8509.40.00.00.13
Meyve ve sebze sıkacağı 8509.40.00.00.14
Mutfak Robotu 8509.40.00.00.15
Et kıyma makinesi 8509.80.00.00.11
Su Isıtıcıları 8516.10
Yağlı radyatör 8516.29.10.00.00
Elektrikli ısıtıcı/soba 8516.29.99.00.11
Kuru radyatör 8516.29.99.00.19
Saç kurutucular 8516.31
Elektrikli ütü 8516.40
Hotplate (ısıtma levhası) 8516.60.50.00.00
Izgara-kızartma cihazları, grill, elektrikli barbekü 8516.60.70.00.00
Tost makinesi 8516.60.90.00.11
Termostatlı ve timerli mini fırın ile pirinç ve ekmek
pişirme makineleri 8516.60.90.00.19
Çay ve kahve makinesi 8516.71.00.00.00
Ekmek kızartma makinesi 8516.72.00.00.00
Fritöz 8516.79.20.00.00
Kettle 8516.79.70.00.11
Yumurta pişirme makinesi, yoğurt makinesi ve
mısır patlatıcısı 8516.79.70.00.19